Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lythrum salicaria & Carduus defloratus

fotò
fotò
Tè-di-paure

Lythrum salicaria

Lythraceae

Àutri noum : Crèsto-de-gau, Erbo-de-cierge, Erbo-de-ciro, Erbo-de-la-pòu.

Noms en français : Salicaire, Herbe aux coliques.

Descripcioun :
Grando planto de roubino, de canau e de ribiero bèn drecho, e di flour vióuleto que fan uno longo espigo. La planto s'atrobo d'en pertout e tiro l'iue de jun à setèmbre. Se pòu pas engana.

Usanço :
Lou tè-di-paure èi di proun vertuous : li flour sougnon la fouiro, lou mau de vèntre e d'estouma, e soun bono pèr la circulacioun dóu sang. Se bèu en infusioun (50 g de flour sèco pèr un litre d'aigo) o peréu en sirop (faire macera li flour emé de mèu). Parèis meme que soun bono contro la raumido de pèu (egzema). Dins lou TdF es escri que li gènt de Cadarousso n'en prenien après qu'aguèsson agu uno grosso pòu.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 200 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Lythrum
Famiho : Lythraceae


Ordre : Myrtales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun

Liò : Palun - Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Lythrum salicaria L., 1753

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Lythrum salicaria & Carduus defloratus

CCC
CC
C
C
C
R
R
R

Coumpara Tè-di-paure emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò